این مقاله در تاریخ 27 شهریور 1401 ساعت 00:24 منتشر شده است
Shannon Ghannam مدیر آموزش جهانی آژانس عکس مگنوم است. در ادامه با هم تعدادی از توصیه‌های او به عکاسان نوظهور را می‌خوانیم.
Shannon Ghannam مدیر آموزش جهانی آژانس عکس مگنوم است. او با سابقه دو دهه فعالیت در حوزه عکاسی با چندین نشریه، نمایشگاه بین‌المللی، پروژه‌های مالتی‌مدیا از جمله اپ فتوژورنالیسم رویترز با عنوان The Wider Image همکاری داشته است. در ادامه با هم تعدادی از توصیه‌های او به عکاسان نوظهور را می‌خوانیم.
کار سایر عکاسان را مطالعه کنید، عکاسان بزرگ و عکاسان معاصر، نظریه‌های عکاسی و بحث‌های آنلاین. نحوه کارکرد ارتباط بصری و فرهنگ را یاد بگیرید و بستر بزرگتری که کار خودتان را درون آن می‌سازید و عرضه می‌کنید درک کنید. این کار نه‌تنها لذت‌بخش است که مبنای داستان‌گویی آگاهانه، بجا و جذاب را شکل می‌دهد.
بهترین کارهای عکاسی چیزی هستند که قبلاً ندیده‌ایم، یک داستان، یک سبک یا یک احساس خاص. وقتی ایده‌ی یک پروژه به سرتان زد، از خودتان این سؤال سخت را بپرسید که چرا این داستان را انتخاب کرده‌اید: آیا شما بهترین فرد برای گفتن آن هستید؟ چه چیزی را به این ژانر اضافه می‌کنید؟ چرا اهمیت می‌دهید و چه می‌خواهید بکنید که دیگران هم اهمیت بدهند؟ به خودتان آزادی عمل بدهید و پروژه یا رویکردی را انتخاب کنید که با آن بتوانید به‌خوبی به این پرسش‌ها پاسخ بدهید.
فکر نکنید که لازم است به طرف‌تان نشان دهید که از پس همه کار برمی‌آیید. مشتری‌ها می‌خواهند به‌روشنی ببینند که شما به‌عنوان یک عکاس که هستید؛ آنها به دنبال یک سبک یا رویکرد هستند که مناسب پروژه‌ای که در سر دارند باشد. هر عکاس نوظهوری باید پروژه‌ای شخصی داشته باشد که نشان دهد از پس چه کاری برمی‌آید، این همان چیزی است که بیانگر خود واقعی‌تان خواهد بود. البته، این امر ممکن است سال‌ها طول بکشد اما سکوی پرتابی برای مأموریت‌ها و پروژه‌های دیگرتان خواهد بود و به تثبیت هویت فردی شما به‌عنوان یک عکاس کمک خواهد کرد.
از چیزی عکاسی کنید که دغدغه‌اش را دارید، چیزی که شما را به خشم می‌آورد، چیزی که شما را شگفت‌زده می‌کند، یا چیزی که می‌خواهید بفهمیدش. مطمئن شوید که این همان چیزی است که می‌تواند شما را سال‌ها برای عکاسی نگه دارد. بهترین پروژه‌های عکاسی طی زمان توسعه یافته‌اند. هر عکاسی بهتر است پروژه‌ای داشته باشد که به‌تدریج و پیرامون کارهای دیگرش تکمیل شود.
عکاسی کنید و برای به‌اشتراک‌گذاری کارتان، فروش، تبلیغ، شرکت در جوایز و مسابقات عکاسی و غیره وقت بگذارید. هیچ راه میانبری وجود ندارد! با این حقیقت کنار بیایید که ساختن کار خوب وقت می‌برد. در میان این تکاپو، احتمالاً احساس تنهایی خواهید کرد و ممکن است با ندیدن مزد تلاش‌هایتان دلسرد شوید. اما به کارتان ادامه دهید.
گردآوری کتاب راهی خوب برای عرضه‌ی کارتان به جهان است، اما تنها راه نیست. دوست دارید کارتان چه تأثیری داشته باشد؟ چه کسی باید آن را ببیند که این تأثیر را بگیرد؟ آنها به کجا نگاه می‌کنند؟ چطور می‌توانید نگاه‌شان را جذب خود کنید؟
عکاسی می‌تواند کار سختی باشد و شما را تنها و منزوی کند. افرادی را دور خودتان جمع کنید. در اینستاگرام با کسانی که از کارشان خوش‌تان می‌آید ارتباط برقرار کنید. ترتیب یک ملاقات را بدهید. در ورکشاپ‌ها شرکت کنید. در رابطه با وقت و ایده‌هایتان سخاوتمند باشید. به دیگران کمک کنید و آن وقت می‌بینید که دیگران نیز به شما کمک خواهند کرد.
عکاسی ابزاری برای داستان‌گویی است. یک مخاطب چطور داستان شما را درک و احساس می‌کند؟ چه از طریق انتخاب عکس برای نمایشگاه باشد، یا کتاب، یا موسیقی در اثر چندرسانه‌ای‌تان یا همراهی متن در کتاب‌تان، هر تصمیمی از طرف شما می‌تواند بر احتمال حرف زدن و بیانگری کارتان بی‌افزاید. کار شما در دوربین تمام نمی‌شود.
انتخاب کار بسیار مهم است. اگر نمی‌توانید در قبال عکس‌های خودتان بی‌رحم باشید، کسی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید و از عهده‌ی این کار برمی‌آید. اگر روی یک پروژه بلندمدت کار می‌کنید، مجبورید بسیاری از «عکس‌های خوب» خود را کنار بگذارید، اما این کار در نهایت به‌نفع‌تان خواهد بود.
کتاب قوانین را بخوانید و سپس آن را از پنجره بیرون بیندازید. به تمامی توصیه‌ها گوش کنید و سپس کاری را انجام دهید که فکر می‌کنید برای شما و کارتان بهتر است. این رویکرد لجوجانه مشخصه‌ی بهترین عکاسان پیشگام است. و این گونه است که عکاسی پیشرفت می‌کند!
کریستینا د میدل ( عکاس مستند اسپانیایی) در مصاحبه‌ای با مگنوم گفته بود: «عکاسی می‌تواند بازیگوش باشد و بیش از این که پاسخی بدهد سؤالاتی را ایجاد کند. این بزرگترین کاری است که عکاسی از پسش برمی‌آید—ایجاد سؤال.»